En yakın arkadaşlarımdan birinin davetiyle kendimi bir anda Şehir Tiyatroları'nın yeni oyunu Yolcu'nun prömiyerinde buldum. Oyunun ilk gösterimi olduğu için tüm tiyatro camiası oradaydı, oldukça kalabalık bir ilk gösterim oldu. Nazım Hikmet'in yazdığı 'Yolcu' oyunu bu sezonda Kadıköy Haldun Taner Sahnesi'nde sergilenmek üzere programa alınmış.
Oyunun konusunu şöyle özetleyebilirim; Kurtuluş Savaşı döneminde geçen oyun, devrilen telgraf direği sonrası dış dünya ile bağları kopan tren istasyonunda yaşananları anlatırken, bireylerin ülkede olan bitene karşı duyarsız, ilgisiz kalışlarını işliyor. Oyun Nazım Hikmet'in o yıllarda yakından gözlediği insan ilişkileri ve toplumsal ortam adına, hem Kurtuluş Savaşı'na kısa bir bakış sunuyor hem de her dönemde yaşanan umursamazlıkla buluşan insan yaklaşımının eleştirisini yapıyor.
İstasyon Şefi, karısı ve makasçının yalnızlıkları, iletişimsizlikleri ve karşılığı olmayan kuşkucu bakışlarının biçimlediği süreç, "Atlı"nın gelmesiyle değişirken, dünyayı daha geniş bir bakış açısıyla anlamanın önemi vurgulanıyor. Aslında yaşama farklı ve yeniden bakmayı sağlayan bu değişim, oyundaki kişiler için yeni bir "kurtuluş" sunuyor. Oyunda; Bahtiyar Engin, Gün Koper, Mehmet Avdan, Aslıhan Kandemir rolleri paylaşıyor.
Oyunun konusu ve derinliği yukarıda anlattığım gibi ancak 1.5 saat aralıksız devam eden oyunda açıkçası biz biraz sıkıldık. Şöyle ki oyunun neredeyse 1 saati İstasyon Şefi'nin, karısıyla makasçı arasındaki münasebeti anlayabilmesi üzerine kurulu! Dolayısıyla sahneler hiç akmıyor, diyalogsuz boş aralıklar var. Oldum olası hareketli oyunları seven biri olarak hep bir şeyler gelecek umuduyla bekledim ama olmadı ne yazık ki! Son sözümü dekor için söylemek istiyorum: son dönemde gördüğüm en canlı, en iyi dekorlardan biriydi. Perde açıldı ve harika bir dekor ile karşılaştık, fırtına, tipi, her yer kar, kara kış, uğultular, kurt ulumaları, iki katlı ahşap bir ev, yanan bir soba, gaz lambaları ve eski bir çok eşya...Oyun bir kaç hafta daha gösterimde kalacak, özellikle priskolojik oyun severlere tavsiye ederim. Herkese iyi seyirler...
İstasyon Şefi, karısı ve makasçının yalnızlıkları, iletişimsizlikleri ve karşılığı olmayan kuşkucu bakışlarının biçimlediği süreç, "Atlı"nın gelmesiyle değişirken, dünyayı daha geniş bir bakış açısıyla anlamanın önemi vurgulanıyor. Aslında yaşama farklı ve yeniden bakmayı sağlayan bu değişim, oyundaki kişiler için yeni bir "kurtuluş" sunuyor. Oyunda; Bahtiyar Engin, Gün Koper, Mehmet Avdan, Aslıhan Kandemir rolleri paylaşıyor.
Oyunun konusu ve derinliği yukarıda anlattığım gibi ancak 1.5 saat aralıksız devam eden oyunda açıkçası biz biraz sıkıldık. Şöyle ki oyunun neredeyse 1 saati İstasyon Şefi'nin, karısıyla makasçı arasındaki münasebeti anlayabilmesi üzerine kurulu! Dolayısıyla sahneler hiç akmıyor, diyalogsuz boş aralıklar var. Oldum olası hareketli oyunları seven biri olarak hep bir şeyler gelecek umuduyla bekledim ama olmadı ne yazık ki! Son sözümü dekor için söylemek istiyorum: son dönemde gördüğüm en canlı, en iyi dekorlardan biriydi. Perde açıldı ve harika bir dekor ile karşılaştık, fırtına, tipi, her yer kar, kara kış, uğultular, kurt ulumaları, iki katlı ahşap bir ev, yanan bir soba, gaz lambaları ve eski bir çok eşya...Oyun bir kaç hafta daha gösterimde kalacak, özellikle priskolojik oyun severlere tavsiye ederim. Herkese iyi seyirler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder